Alleenstaande moeder
Na een scheiding van hun vader twaalf jaar geleden bleef de moeder achter met de zorg voor Emma en Ian. Tot hun 18e ontving ze alimentatie, maar omdat dit niet via de rechter was geregeld, stopte hun vader hiermee zodra de kinderen officieel volwassen werden, ook al zaten ze toen nog op school. "Vanaf dat moment stond ik er financieel alleen voor," legt ze uit.
Tegenwoordig hebben zowel Emma als Ian een fulltime baan en geen studieschuld. Toch wonen ze nog altijd onder hetzelfde dak. De moeder voorziet in de boodschappen en alle huishoudelijke benodigdheden. Maar nu ze richting haar pensioen wil sparen, twijfelt ze haar kinderen te vragen om een maandelijkse bijdrage. "Ik probeer niet van hen te profiteren," benadrukt ze. "Ik wil gewoon dat ze een eerlijk deel bijdragen aan de kosten."
Gemengde reacties van de kinderen
Hoewel zoon Ian geen probleem heeft met het voorstel, ligt het anders bij dochter Emma. "Ze vindt het mijn verantwoordelijkheid als moeder om haar financieel te ondersteunen totdat ze klaar is om op eigen benen te staan," vertelt de moeder. Emma vergelijkt haar situatie met die van vrienden, die thuis mogen wonen zonder huur te betalen. “Maar die vrienden hebben twee werkende ouders,” voegt de moeder toe.
Emma ging zelfs zo ver om te dreigen haar baan op te zeggen en in de bijstand te gaan, zodat ze haar moeder helemaal niets hoeft te betalen. "Dat raakte me enorm. Ik wil gewoon dat ze leert dat verantwoordelijkheid nemen bij volwassen worden hoort," zegt de moeder.
Een eerlijke regeling of te veel gevraagd?
De moeder benadrukt dat de kinderen verantwoordelijk zijn voor hun eigen kosten, zoals hun auto, mobiele telefoon en persoonlijke uitgaven. Het bedrag dat ze vraagt, is puur bedoeld om de gedeelde huishoudelijke kosten te dekken. "Ik vraag niet om luxe, maar alleen om wat steun," legt ze uit.
Op het platform heeft haar vraag al gemengde reacties uitgelokt. Sommigen steunen haar aanpak en vinden het normaal om van volwassen kinderen een bijdrage te vragen. Anderen wijzen erop dat het haar keuze is om hen thuis te laten wonen, en dat ze hen daardoor financieel zou moeten blijven ondersteunen.
De moeder blijft twijfelen. "Ben ik een slechte ouder omdat ik hen vraag om huur te betalen? Of probeer ik gewoon het juiste te doen?"
Wat vind jij: is deze moeder onredelijk, of juist heel realistisch?
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd.
Artikel bewaren? Pin ‘m op Pinterest!