Moeilijke jeugd
Ben en zijn zus groeiden op in een gezin waar de emoties vaak hoog opliepen. "Onze moeder, Anita, ontwikkelde zich gaandeweg tot een ouder die in emotionele mishandeling verviel, wat ons een verstoord beeld gaf van relaties, huwelijk en het ouderschap. Dit alles bracht mij tot de beslissing om, na mijn studie gameontwikkeling, een leven op te bouwen buiten mijn geboorteland", begint Ben zijn verhaal op Reddit.
Kinderwens
Op de verjaardag van zijn oma, Bea, was het allemaal gezellig totdat de discussie over de toekomst van Ben werd aangekaart. "Ik deelde mijn plannen om naar een ander land te verhuizen en misschien daar te blijven, of te blijven reizen", vertelt Ben. "Toen vroeg oma ineens naar kinderen en waarom ik nooit had gedate."
Ben legde haar zijn redenen uit, wat leek te worden begrepen door oma Bea, maar later, toen iedereen een beetje had gedronken, kwam het onderwerp weer ter sprake. "Ze vroeg me weer of ik echt zeker was dat ik geen kinderen wilde", zegt Ben. "Ik bevestigde het nogmaals, en toen begon ze me echt te pushen."
Onenigheid
Oma Bea hield vol dat Ben, als man, kinderen moest krijgen en niet zijn leven moest verspillen aan videogames. Ben, die met zijn gameontwikkeling al enkele succesvolle titels op Steam had staan, voelde zich steeds ongemakkelijker. "Ze zei dat ik niet mijn hele leven videogames moest spelen, maar dat ik een gezin moest stichten. Ik wilde de discussie beëindigen, maar ze ging door."
Toen oma Bea hem dramatisch noemde en hem opdroeg 'op te staan als man', raakte Ben gefrustreerd. "Ja, mijn ouders hadden hun problemen, maar ze hadden toch goed werk geleverd bij het opvoeden van ons, en ze verdienden kleinkinderen", zei Bea, wat Ben volledig uit zijn evenwicht bracht. "Toen verloor ik de controle een beetje. Ik zei tegen haar dat als ze echt kleinkinderen wilde, ze haar dochter beter had moeten opvoeden."
Verdrietige oma
Ben verliet de kamer en ging naar boven, maar beneden ging de discussie verder. "Ik hoorde ze nog ruziën, maar ik was zo boos dat ik het niet meer aan kon", zegt Ben. Na een tijdje stopte het ruzie maken en gingen oma Bea en opa Anton terug naar hun hotel. Ben dacht dat het voorbij was, maar een paar uur later belde zijn zus Amy hem. "Ze vertelde me dat oma had gehuild nadat ik was weggegaan, en mijn ouders gaven mij nu deels de schuld en wilden dat ik me zou verontschuldigen."
Amy stond volledig achter Ben. "Ze vond ook dat oma te opdringerig was geweest, en dat Ben zijn grenzen duidelijk had gemaakt", zegt Ben. "Maar nu weet ik niet zeker of ik te ver ging. Had ik haar niet laten huilen? Was dit wel de juiste manier om voor mezelf op te komen?"
Grenzen
De vraag blijft hangen: heeft Ben overdreven door zijn grenzen zo sterk te stellen, of was het terecht om zich te verweren tegen de constante druk om in een traditioneel gezinsleven te stappen? Wat voor Ben begon als een onschuldige verjaardagsviering, resulteerde in een emotionele confrontatie die hem aan het twijfelen bracht over zijn handelen. Soms blijkt het stellen van grenzen niet zonder gevolgen, maar het is belangrijk om voor jezelf op te komen, zelfs als het niet altijd gemakkelijk is. Wat zou jij in zijn situatie hebben gedaan?
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd.
Artikel bewaren? Pin ‘m op Pinterest!