Zo voorkom je woedeaanvallen en huilbuien
Bijna elke ouder herkent het wel. Het ene moment zijn je kinderen rustig, het andere moment breekt er een enorme huilbui uit die niet te stoppen is. Bijvoorbeeld wanneer je zoon of dochter niet dat ene pak koekjes of dat speelgoed mee mag uit de winkel. In veel gevallen is deze woedeaanval te verklaren doordat je kind zijn of haar emoties niet goed kan uiten. Gelukkig zijn er verschillende manieren om je kind daarbij te helpen.
Onderliggend probleem
Wanneer je kind uit het niets begint te huilen en te schreeuwen, is het makkelijk om daarin meegesleept te worden. Toch is het volgens experts belangrijk om rustig te blijven en na te gaan waar je kind op dat moment behoefte aan heeft. "Veel ouders kunnen het gedrag van een woedeaanval of een huilbui wel herkennen. Maar vaak zit het probleem dieper dan dat en heeft het kind bepaalde behoeften waar niet aan wordt voldaan", vertelt social worker Brandy Wells aan Motherly. In een poging om je kind te kalmeren, richt je je al snel op het gedrag en niet op waar dat gedrag vandaan komt.
Emoties uiten
"Ouders vragen hun kinderen: 'Wat is er aan de hand?'", merkt familietherapeut Jacob Kountz op. "Een betere vraag zou zijn: 'Help me begrijpen wat er is gebeurd.'" Op deze manier hebben kinderen niet het idee dat ze iets verkeerds hebben gedaan of ergens van worden beschuldigd, maar worden ze uitgenodigd om hun gedachten en emoties te delen.
Wil je je kinderen helpen om hun emoties beter te uiten? De volgende negen zinnen kunnen daarbij helpen.
1. "Ik kan zien dat je van streek bent. Je mag je zo voelen. Ik ben hier als je klaar bent om te praten."
Hiermee laat je je kind weten dat je hem of haar ziet en dat het oké is om gevoelens te hebben. Daarnaast geef je aan dat je er voor hem of haar bent, wanneer daar behoefte aan is. Zo geef je je kind niet het gevoel dat hij zich moet haasten. Hierdoor krijgt je kind een veilig gevoel en zal hij of zij zich comfortabeler voelen bij het uiten van emoties en gedachten.
2. "Ik zou me ook zo voelen als mij dat zou overkomen."
"Zinnen als 'dat klinkt verontrustend' of 'ik zou me ook zo voelen', geven kinderen het gevoel dat het oké is om die gevoelens te hebben", vertelt klinisch psycholoog met expertise in kinderen en adolescenten Linda Kudla. "Als kinderen weten dat iemand ze niet zal vertellen dat ze zich anders moeten voelen of dat hun gevoelens verkeerd zijn, zullen ze vaker naar dat soort troost zoeken."
3. "Ik zie dat je het moeilijk had met X, wat kunnen we doen om het de volgende keer makkelijker te maken?"
Als jouw kind graag de touwtjes in eigen handen houdt, kan het helpen om op deze autonomie in te spelen. In plaats van zelf een oplossing aan te dragen, is het goed om hier samen met je zoon of dochter over na te denken. Dankzij deze oefening heeft de dochter van social worker Brandy Wells geleerd dat het drinken van water haar kalmeert. "Dus als ze een meltdown heeft, kan ze heel goed zeggen: 'Ik heb gewoon een slok water nodig.'"
4. "Je woorden helpen me je beter te begrijpen."
Deze zin helpt oudere kinderen die de pre-verbale peuterjaren zijn gepasseerd eraan te herinneren dat woorden een krachtige manier kunnen zijn om hun gevoelens de vrije loop te laten – en om hulp te krijgen als ze die nodig hebben. Het is goed om je zoon of dochter gerust te stellen dat huilen oké is, maar dat je als ouders niet goed kunt helpen als je niet weet wat er aan de hand is. Op deze manier leer je je kinderen dat zij de macht hebben om zichzelf door woorden te laten horen en te verstaan. En dat dat vaak tot een betere uitkomst zal leiden dan huilen en schreeuwen.
Benieuwd naar meer zinnen die je kind zullen kalmeren en hem of haar beter leert omgaan met emoties? Je vindt ze op de volgende pagina.
Pagina 1/2
5. "Het lijkt alsof je moeite hebt om de woorden te vinden om uit te leggen wat je voelt. Is er een andere manier waarop je me kunt laten zien wat er aan de hand is?"
Wanneer je kind zijn of haar gevoelens nog niet helemaal onder woorden kan brengen, zijn er andere manieren om hem of haar beter te begrijpen. Zo kan je kind bijvoorbeeld iets tekenen of kleuren gebruiken die weergeven hoe hij of zij zich voelt.
6. "Ik ben je moeder/vader, maar ik leef niet in je lichaam. Hoe voelt het? Hoe voelen je hersenen?"
Deze zin kan je kind helpen om de verbinding tussen lichaam en geest te leren. Het kan jou als ouder ook helpen om het gedrag van je kind los te zien van zijn of haar gevoelens. Ze doen niet slecht, maar ze proberen te communiceren over wat slecht voelt. "Als je kind met zijn vuist op tafel slaat, heb je de drang om hem te corrigeren, maar je weet dat dat het probleem niet echt zal oplossen", zegt kinderpsycholoog Tamar Chansky. "In plaats van te disciplineren, kun je beter zeggen: 'Je lichaam zegt iets met die vuisten, wat zegt het? Kun je het je lichaam vragen?'"
7. "Welke kleur heb je nu?"
Het toewijzen van gevoelens aan kleuren wordt gedaan in tekenfilms (denk bijvoorbeeld aan Inside Out), marketing en ook als een algemene therapeutische strategie voor kinderen. "Groen kan kalm zijn en klaar om te leren, geel betekent dat je de controle begint te verliezen, rood betekent dat je de controle verliest en blauw zou moe zijn of weinig energie hebben", legt psychotherapeut Amy Rollo uit. "Geen enkele zone wordt bestempeld als goed of slecht, maar als verwacht of onverwacht." Je kunt ook zelf met je kinderen een kleurensysteem ontwikkelen door kleuren toe te kennen aan emoties zoals verdriet, opwinding, angst, woede en schaamte.
Vraag vervolgens aan je kinderen waar ze die kleuren of emoties in hun lichaam voelen. Angst kan bijvoorbeeld in de maag verschijnen en geluk kan worden uitgedrukt door hoe snel je hart klopt. "Kinderen beginnen de verbinding tussen lichaam en geest te maken en leren de juiste coping-vaardigheden", zegt Rollo.
8. "Laten we even diep ademhalen. Kijk in de spiegel, veeg je tranen weg en trek je kleren recht."
"Ik weet dat ik, zelfs als volwassene, soms een moment alleen nodig heb om mezelf bij elkaar te rapen", zegt moeder Samareua Pope. "Ik wil mijn dochter aanmoedigen om onverschrokken te zijn en de dingen direct onder ogen te zien, daarom implementeer ik het in de spiegel kijken-gedeelte van deze zin. Dit werkt het beste, want negen van de tien keer komt ze terug met een droog gezicht en een enthousiaste houding om te verwerken wat er net is gebeurd."
Diep ademhalen is een coping-mechanisme dat in alle leeftijdsgroepen werkt: diep inademen en lang uitademen helpt om geaard te worden. Een leuke manier om uw kind te leren hoe dit moet, is door te zeggen: "Ruik aan de bloemen, blaas de kaarsen uit."
9. "Ik ga vissen... vertel me of ik iets heb gevangen!"
"Als je een kind hebt dat terughoudend is om iets over gevoelens te zeggen, kun je zeggen: 'Ik ga vissen. Ik ga iets noemen dat iemand nu misschien voelt, en je vertelt me of ik iets heb gevangen'”, zegt kinderpsycholoog Tamar Chansky. "De ouder kan het werpen van een vislijn nabootsen en een gevoel geven (bijvoorbeeld: ik ben boos, omdat ik X niet kan doen') en dan zeggen: 'Heb ik iets gevangen?' Als dat niet het geval is, probeer dan een ander gevoel", zegt ze.
"Uiteindelijk 'vangen' ouders het juiste gevoel van hun kind," zegt Chansky, "of soms helpt het gesprek alleen al om erachter te komen wat ze nodig hebben. Ze waarderen op zijn minst je inspanningen om hun gevoelens en gevoelens te waarderen."
Kortom:
Natuurlijk werken bovenstaande negen zinnen niet altijd en op elk moment, maar ze kunnen allemaal deel uitmaken van een doorlopend gesprek tussen jou en je kinderen. Houd in je achterhoofd dat je je kinderen de ruimte geeft om zelf antwoorden en oplossingen te bieden. Op deze manier zullen ze zelf leren hoe ze hun gevoelens en emoties kunnen uiten, zelfs de moeilijke.
Pagina 2/2
Lees ook: 10 dingen die meisjes niet wordt geleerd, maar die ze wel zouden moeten weten
Wil je dit artikel bewaren? Pin het op Pinterest!
Bron: Motherly | Beeld: Unsplash, Kelly Sikkema