‘Ze besloten van mijn nichtje hun persoonlijke hulpje te maken’
Bart* had afgelopen week een begrafenis van zijn oom Kellian. De dienst was naar eigen zeggen prachtig en naasten hebben op een mooie manier afscheid kunnen nemen van Kellian. Maar na de begrafenis merkte Bart iets op. Een aantal oudere dames gebruikten zijn dertienjarige nichtje als hulpje, iets waar Bart zich dood aan begon te ergeren. Op het platform Reddit uit hij zijn frustraties.
Begrafenis
“Na de dienst van de begrafenis van mijn oom hadden we een lunchmaaltijd”, begint Bart zijn verhaal. “Ik zat aan een aparte tafel met mijn dertienjarige nichtje Maria. Maria heeft altijd heel veel respect gehad voor volwassenen en is erg behulpzaam. Hierdoor helpt Maria haar moeder (mijn tante) die kanker heeft, ook in het huishouden.” Bart legt uit dat ze thuis altijd schoonmaakt, eten klaarmaakt voor haar moeder en ga zo maar door.
“Aan onze tafel zaten ook een aantal oudere dames, waarschijnlijk vriendinnen van mijn overleden oom. Maar hoe deze vrouwen deden tegen mijn dertienjarige nichtje was ongelofelijk. Ze besloten Maria namelijk te gebruiken als hun persoonlijke hulpje.”
Belachelijk
“Deze vrouwen lieten Maria de borden serveren en weer ophalen, ze moest hen water inschenken en het dessert geven. Het was echt belachelijk!” Gelukkig werd ook Maria het zat, en ze zei er na de zevende keer iets van. “Ze zei op een hele luchtige manier dat de dames zelf ook twee werkende benen hadden en het dus ook zelf konden pakken. Hierna liep mijn nichtje weg, maar al snel greep een van de vrouwen haar bij haar arm en sleurde haar mee naar het hoekje van de kamer.”
“Maria kwam huilend terug nadat de vrouw haar bij haar arm had gepakt, waardoor ik woest werd. Maria vertelde me dat de vrouw tegen haar had gezegd dat er gevolgen zouden zijn voor haar als ze nog een keer zo respectloos deed tegen de dames.”
Excuses aanbieden
“Ik werd witheet en liep op de vrouwen af. Ik vroeg ze waarom ze het gepast vonden om een kind dat niet van hen is te straffen. Ik zei ze dat Maria de hele tijd hartstikke vriendelijk was naar hen toe, en dat ze haar behandelden als een slaafje.” Bart werd steeds bozer en zei tegen de vrouwen dat ze niet zo verdomde lui moesten zijn en zelf ook konden lopen. “De kamer werd ineens helemaal stil”, gaat hij verder. “Mijn familie staat gelukkig achter me, maar vinden wel dat ik sorry moet zeggen tegen deze vrouwen.” Toch heeft Bart niet het gevoel dat hij excuses moet maken bij de vrouwen. “Ik ben hun geen excuses verschuldigd, dus waarom zou ik dat doen?” Wat vind jij?
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op het forum doet de man zijn verhaal onder de naam Ebonyjaide.