'Mijn ouders willen absoluut niet dat ik op mezelf ga wonen'

Ze wil heel graag weg, maar voelt zich ook schuldig

Katja* is midden twintig en woont bij haar ouders. Ze wil al een aantal jaar het huis uit, maar haar ouders willen dat ze voor haar broertje en zusje zorgt. Daardoor krijgt ze een schuldgevoel en durft ze eigenlijk niet weg. Op Reddit vraagt ze lezers om raad.

Behoorlijk uitgeput

"Ik wil al ruim drie jaar het huis uit", begint Katja haar verhaal. "Tijdens mijn opleiding vond ik het niet erg om nog thuis te wonen, maar inmiddels ben ik afgestudeerd. Ik heb veel kunnen sparen en wil graag een eigen plek." De voornaamste reden is dat ze zich thuis altijd uitgeput voelt. "Mijn broertje heeft een handicap, waardoor hij veel zorg nodig heeft. Hij maakt snel troep en schreeuwt veel. Ik hou van hem, maar ik heb de laatste jaren het gevoel dat ik zijn voornaamste verzorger ben. Dat is behoorlijk uitputtend. Ook heb ik een zusje dat niet met geld om kan gaan. Mijn ouders vragen me continu om haar in de gaten te houden, wat naast de zorg voor mijn broertje nog weer extra stress oplevert."

Ook nog dieren in huis

Daar blijft het niet bij. "We hebben ook nog vijf honden. Ik vind die beesten geweldig, maar zoveel dieren in huis is een uitdaging. Mijn ouders voelen zich keer op keer geroepen om een straathond te redden, waardoor we nu in deze situatie zitten. De zorg voor die dieren komt, net als de zorg voor mijn broertje en zusje, op mij neer omdat mijn ouders allebei veel werken. Een van die honden hebben we nu nog maar een paar weken, maar hij is een echt rampgeval. Toen mijn ouders hem in huis haalden, besloot ik fanatieker naar een huis voor mezelf te gaan zoeken. Ik trek het niet meer om voor alles en iedereen te moeten zorgen."

Opgelegd schuldgevoel

Inmiddels heeft de huizenzoektocht van Katja serieuze vormen aangenomen. "Ik heb al behoorlijk wat huizen bekeken en een paar opties gezien die me bevallen. Wanneer ik het er met mijn ouders over heb, reageren ze echter niet bepaald vriendelijk. Ze zeggen telkens dat het geldverspilling is en vragen me hoe ik voor alles kan betalen. Ik heb de afgelopen jaren behoorlijk wat gespaard, dus dat is geen enkel probleem. Ook beginnen ze er keer op keer over dat er iemand voor mijn broertje en zusje moet zorgen. Maar met alle respect, dat is toch hun taak als ouders?" Ze begint het steeds vervelender te vinden en wil graag weg. "Ik voel me enorm schuldig, maar ik heb morgen weer een bezichtiging. Ik heb al besloten dat ik meteen 'ja' zeg als het appartement me bevalt. Hoe kan ik de situatie verder het beste afhandelen?" Wat zou jij Katja aanbevelen?

*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op Reddit doet de vrouw haar verhaal onder de naam strawberrycups.

Lees ook: 'Mijn vriendin gebruikt haar ziekte constant als excuus'

Wil je dit artikel bewaren? Pin het op Pinterest!

Bron: Reddit | Beeld: Unsplash, Jessica Da Rosa