'Ik ben zwanger van mijn ex'

'Hij verwijt me dat ik het wil houden'

Veerle* was ruim een jaar samen met Jonas. Na veel ruzies en onenigheid besloot ze onlangs een punt achter hun relatie te zetten. Niet veel later kwam ze er tot haar schrik achter dat ze zwanger was van haar ex. Totaal in paniek vraagt ze lezers op Reddit om raad. 

Einde aan de relatie

"Jonas en ik hadden een vrij heftige relatie", begint Veerle. "Dat was zowel in de positieve als negatieve zin. We waren vanaf het begin stapelverliefd op elkaar en we gingen vol passie met elkaar om. Op een gegeven moment sloeg dat alleen om in jaloers gedrag van beide kanten. We gingen elkaar steeds meer controleren, wat uitliep op heftige ruzies. Na een jaar was voor mij de maat toen wel vol. Ik besloot om een einde te maken aan onze relatie, omdat ik wist dat het voor ons beiden beter zou zijn. Niet wetende dat er een klein wondertje in mijn buik groeide..."

Manipulatie

Als haar ongesteldheid uitblijft, doet Veerle voor de zekerheid een zwangerschapstest. "Toen ik de uitslag bekeek, stond mijn hart eventjes stil. Ik besefte dat ik zwanger was van iemand van wie ik dat juist níet wilde zijn. Toen ik het mijn ex vertelde, was zijn mening duidelijk: hij vond dat ik het moest laten weghalen. In eerste instantie was ik het daarmee eens, maar naarmate ik langer rondliep met een klein wezentje in mijn buik, begon ik steeds meer te twijfelen. Mijn ex daarentegen bleef me manipuleren dat het de juiste beslissing was om de zwangerschap inderdaad af te breken. Hij beweerde dat hij me bij elke beslissing zal steunen, maar hij bleef aandringen op abortus."

Mijn keuze

Ondanks het aandringen van haar ex besluit Veerle om de zwangerschap toch door te zetten. "Ik ben nu bijna klaar met mijn eerste trimester, wat betekent dat ik geen medische abortus meer kan plegen. Ik denk dat het de goede keus is, maar wetende dat ik de enige ben die hiervoor heeft gekozen, voel ik me ontzettend eenzaam. Mijn ex begrijpt mijn keuze niet en verwijt me dat ik geen abortus heb gepleegd. Hij zegt dat ik het (nog ongeboren) kind beroof van een gelukkig gezin vanwege zijn ontbrekende rol als vaderfiguur. Ik heb hem twee opties gegeven: meedoen of niet meedoen. Ik wil weten waar ik aan toe ben, maar op dit moment praten we niet met elkaar. Ik voel me zo eenzaam, wat moet ik doen?" Wat zou jij Veerle aanraden?

*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op het forum doet de man zijn verhaal onder de naam Immediate-Day9934.

Lees ook: 'Ik denk niet dat mijn vriend een goede vader zal zijn'

Wil je dit artikel bewaren? Pin het op Pinterest!

Bron: Reddit | Beeld: Unsplash, Josue Michel