Luizenmoeder-actrice Jennifer Hoffman openhartig over thuisbevalling

'Buitenaards en het meest natuurlijke tegelijkertijd'

Begin februari is Jennifer Hoffman moeder geworden van zoontje Cooper. Een grote wens van de actrice ging daarmee in vervulling: een thuisbevalling. Op Instagram deelt ze voor het eerst haar verhaal over deze bijzondere gebeurtenis. 

Ongelooflijk gevoel

"Het is een ongelooflijk gevoel om een kind op de wereld te zetten. Buitenaards en het meest natuurlijke tegelijkertijd", schrijft Jennifer bij twee intieme kiekjes van haar thuisbevalling. "Ik had het niet vreemd gevonden als ik op straat applaus had gekregen toen ik weer naar buiten kon. Want wat zijn vrouwen sterk. Ook als je nooit een bevalling meemaakt."

Thuisbevalling

De grote wens van De Luizenmoeder-actrice was om thuis te bevallen in een bevalbad. Die wens is in vervulling gegaan, al ging het niet altijd over rozen. "Het duurde lang, erg lang", vertelt Jennifer. "Ik heb weer eens gemerkt dat ik een steenbok ben. Heel langzaam op mijn eigen tempo het doel bereiken. Niet afwijken, stug maar kalm doorzetten. Zo doe ik dingen nou eenmaal. Bevallen blijkbaar ook. (+36 uur)."

Kracht van de vrouw

Hoffman wil ook meteen van de gelegenheid gebruikmaken om "een klein lansje breken voor thuis bevallen". "Niet omdat ik vind dat iedereen dat moet doen, maar ik denk wel dat we er bang voor zijn gemaakt en de kracht van de vrouw vergeten", legt ze uit. "Dat we ons zoveel concentreren op het uitsluiten van eventuele risico’s, dat we het natuurlijke proces uit het oog verliezen. Of enkel naar statistieken kijken en de vrouw in kwestie niet meer goed zien."

Blij dat het lukte

Volgens de actrice maakt het niet uit waar je wilt bevallen. "Ziekenhuis, thuis, bevalcentrum, bij je buurman in de tuin, waar je ook hoopt te bevallen, het gaat erom dat het een plek is waar jij je het krachtigst voelt. Met liefdevolle mensen om je heen die je sterk maken. Want dan zijn er automatisch de minste risico’s denk ik. Een plek waar je je rustig en gelukkig kan voelen en stress zo goed als mogelijk kan vermijden." Voor Jennifer was dat in de geborgenheid van hun huis. "Ik ben zo blij dat het lukte. Cooper werd geboren in de armen van mijn vriend. Náást het, door Dorian, zorgvuldig opgeblazen en emmertje voor emmertje gevulde bevalbad. Gewoon. Op de bank. Want uiteindelijk is een bevalling nooit helemaal te plannen", sluit ze af met een knipoog.