De baby heeft haar oma nooit kunnen ontmoeten
Een paar maanden geleden zijn Sarah* (29) en haar man (32) ouders geworden van hun eerste kindje. Echter zit de moeder allesbehalve op een roze wolk. De familie ligt met elkaar overhoop, omdat de doodzieke schoonmoeder van Sarah haar kleinkind nooit heeft ontmoet. De vrouw is na een heftige bevalling enorm beschermend geworden, met alle gevolgen van dien.
Heftige bevalling
“Vanwege complicaties is onze dochter geboren middels een spoedkeizersnede”, begint Sarah haar heftige verhaal op het forum Reddit. “Ze is veel te vroeg geboren.” De plotselinge bevalling heeft zijn sporen nagelaten bij de jonge moeder. “Het heeft ervoor gezorgd dat ik overdreven beschermend ben tegenover mijn dochter.”
Ontzettend voorzichtig
De eerste twee weken dat het stel thuis was met hun newborn waren dan ook heftig. “Ik was nog steeds aan het bijkomen van de bevalling, maar we hadden nu ook de volledige zorg voor onze dochter. Ze was nog steeds zo ontzettend klein en broos, dat we ontzettend voorzichtig werden en nergens heen gingen.” Een paar familieleden die dichtbij Sarah staan kwamen langs om te helpen in het huishouden, of ze brachten een maaltijd. Het stel ging niet naar buiten met de baby.
Zieke schoonmoeder
“Mijn schoonmoeder was een fantastische vrouw”, gaat Sarah verder. “Ze vocht al drie jaar tegen darmkanker. Het afgelopen jaar werd ze steeds zwakker en uiteindelijk was ze in wezen bedlegerig. Mentaal was ze nog steeds heel scherp en ze keek enorm uit naar de komst van haar eerste kleinkind.” De familie wist dat Sarah’s schoonmoeder geen lang leven meer zou hebben, echter wist niemand wanneer het precies zou eindigen.
Naar opa en oma
“Mijn man wilde onze dochter graag meenemen naar het huis van zijn ouders, zodat ze haar konden ontmoeten.” Hoewel Sarah het begreep, stond de gedachte om de kleine mee te nemen haar nogal tegen. “Een reis die niet absoluut noodzakelijk is maakt me angstig. Tijdens mijn herstel ben ik nergens geweest, mijn man ging af en toe alleen op bezoek bij mijn schoonmoeder. “Ik was doodsbang dat hij onze dochter mee zou nemen. Na alles wat we hebben meegemaakt vind ik het vreselijk om van haar gescheiden te zijn, ook al is het maar voor een paar uur.”
Te laat
Sarah vertelde haar partner dat ze graag wilde dat hun kleine meid haar opa en oma zou ontmoeten, alleen nog niet nu. Ze wilde er nog even mee wachten. Helaas was het uiteindelijk te laat voor die ontmoeting. “Mijn schoonmoeder stierf voordat we onze dochter mee konden nemen. We zijn allemaal verdrietig, maar vooral mijn man is enorm geraakt. Hij begint het mij kwalijk te nemen dat ik de baby bij onze moeder vandaan heb gehouden. Hij is zelfs behoorlijk vijandig aan tegenover mij.”
Schuldgevoel
De vrouw heeft het zwaar met de hele situatie. “Ik voel me schuldig en egoïstisch. Het was geen kwade opzet. Ik was volledig gefocust op het beschermen van onze baby en ik had niet verwacht dat mijn schoonmoeder zo snel zou sterven.” Achteraf kan Sarah beter relativeren. Ze ziet in dat ze misschien overdreven reageerde, maar dat kan ze op geen enkele manier meer goedmaken.
Advies geven
Familie en vrienden staan aan Sarah’s kant. “Ze zeggen dat ik de toekomst niet had kunnen voorspellen. Ik deed wat ik dacht dat het beste was. Volgens hun doet mijn man alleen maar zo omdat hij verdrietig is, maar ik voel me vreselijk.” Wat zou jij Sarah willen adviseren in deze situatie?
*Sarah is niet de echte naam van de vrouw. Op het forum deelt ze haar verhaal onder de naam u/idiosyncrazies.
Lees ook: “Ik heb mijn dochter uit huis gezet nadat ze een piercing nam”
Bron: Reddit | Beeld: Pexels