‘Ze zei dat ik haar plaats had ingenomen en ze als moeder dus niet nodig was’
Frans* is met zijn twaalfjarige dochter Anne lekker een middagje naar het strand. Daar spot hij dat Anne voor het eerst ongesteld is geworden, en dus stelt hij haar gerust en helpt hij haar door deze bijzondere ervaring heen. Maar bij thuiskomst is zijn vrouw absoluut niet te spreken over zijn handelen: zij vindt dat Frans haar ondermijnd heeft als moeder. Op Reddit vraagt de vader om advies.
Kleine meisjes worden groot
“Ik was samen met Anne uit lunchen gegaan, en we zouden de middag lekker aan zee doorbrengen”, schrijft Frans. “Anne liep een paar passen voor me over de boulevard, toen ik aan de achterkant van haar shorts een rode vlek zag”, legt hij uit. Oei – de nachtmerrie van iedere tiener. Gelukkig grijpt Frans snel in. “Ik knoopte snel mijn jas rond haar middel zodat ze zich niet beschaamd zou voelen, en toen we terug bij de auto waren vertelde ik haar over de vlek. Anne begon te huilen, maar ik gaf haar een knuffel en zei dat het hartstikke normaal was en alles goed zou komen. Ze vroeg zich af of dit betekende dat ze ‘geen kind meer’ was, maar ik stelde haar gerust. Ik zei dat ze altijd mijn kleine kindje zou blijven en dat dit niets verandert.” Awww!
Middagplannen
Maar goed: voor het eerst zo’n bloederige bedoening? Daar kun je natuurlijk niet mee blijven rondlopen. Dat weet ook Frans: “We zijn naar een supermarkt gereden en daar liet ik haar een nieuwe, schone outfit uitkiezen. Ook liet ik haar de schappen met menstruatieproducten zien. Ik legde haar uit wat ze nodig zou hebben. Voor we de winkel in gingen, had ik al uitgelegd hoe maandverbandjes werkten, zodat ik dat niet in de winkel pas hoefde te doen. Terwijl mijn dochter voor zichzelf zorgde in de toiletten bleef ik erbuiten op haar wachten, en vertelde dat ze het altijd kon zeggen als ze nog iets nodig had.”
Plaats ingenomen
“En dat was het!” legt Frans uit. “We zijn hierna nog naar wat ‘leuke’ winkels gegaan waar ik een set armbandjes voor haar kocht, een t-shirt én een kattenknuffel omdat ze veel van katten houdt.” Maar wanneer Frans de situatie vertelt aan zijn vrouw, is zij minder blij. “Ik heb over de telefoon aan mijn vrouw verteld wat er aan de hand was, en ze werd ontzettend kwaad. Ze zei: ‘Bedankt dat je mijn plaats hebt ingenomen, fijn dat ik als moeder dus niet nodig ben'”, schrijft een geschrokken Frans.
Schaamte
“Bij thuiskomst zei ze zelfs tegen mijn dochter: ‘Ik neem aan dat ik je niets hoef uit te leggen, omdat je vader vandaag mama heeft gespeeld, hè?’, waarna ik haar direct even apart nam. Ik legde uit dat ik haar gedrag niet vond kunnen, maar zij hield voet bij stuk. Ze zei dat het niet mijn rol was om deze dingen tee doen, en dat ik Anne waarschijnlijk ontzettend oncomfortabel heb gemaakt. Ik vroeg haar wat ik dan had moeten doen: Anne laten rondlopen met die bloedvlek en zich een hoedje laten schrikken als ze naar het toilet was gegaan? Mijn vrouw draaide die woorden om en vroeg me of ik me dus voor die vlek schaamde. Ik legde uit dat néé, ik dacht dat Anne zich zou schamen.”
Frans sluit zijn bericht af met de woorden: “Ik voel me een idioot dat ik zo’n grens heb genegeerd. Ik wist oprecht niet dat het niet aan mij zou zijn als vader. Zat ik dan echt fout? Had ik dit aan mijn vrouw moeten overlaten?”
*Alle namen in dit stuk zijn gefingeerd.
Lees ook: ‘Ze zei recht in mijn gezicht dat mijn dochter niet mijn kind is’
Wil je dit artikel bewaren? Pin het op Pinterest!
Bron: Reddit | Beeld: Unsplash, Robert Eklund