Ze vraagt zich af: ging ze te ver?
De 58-jarige Joke* en haar man, die 61 is, hebben twee volwassen kinderen. Inmiddels zijn ze ook trotse grootouders en verzorgen ze regelmatig hun kleinkinderen, zodat hun dochter kan blijven werken. Wat begon als een tijdelijke oplossing, lijkt nu echter een eindeloze taak te worden.
Onbetaalde kinderopvang
“Mijn man Robbert en ik hebben twee kinderen: Sara (35) en Michael (30). Beide zijn getrouwd, maar het zijn Sara en haar man Steven die ons zorgen baren”, deelt Joke op het forum Reddit. “Ze werken allebei fulltime en hebben twee kinderen, een jongen van 5 jaar en een meisje van 4. Vijf jaar geleden, toen Sara voor het eerst zwanger was, vroeg ze ons of we fulltime voor de kinderen konden zorgen, zodat ze haar baan kon behouden en hun levensstijl kon blijven bekostigen.”
Joke en haar man stemden toe en brachten veel offers om voor hun kleinkinderen te kunnen zorgen. “Ik ging met vervroegd pensioen om dit mogelijk te maken, terwijl mijn man bleef werken. We hebben vakanties opgeofferd en onze spaargelden aangesproken, maar het leek allemaal te werken. Op mijn 55e ging ik volledig met pensioen, en Robbert volgde een jaar later.”
Het gevoel van uitbuiting
Aanvankelijk genoot Joke van de tijd met haar kleinkinderen, maar twee jaar geleden veranderde dat. “In 2020, toen de oudste 3 jaar was, begonnen we het gevoel te krijgen dat Sara de situatie uitbuitte”, vertelt Joke. “Ondanks dat ze tijdens de lockdown allebei thuis werkten, verwachtten ze nog steeds dat wij de kinderen de hele dag zouden opvangen. Uiteindelijk gingen de kinderen twee dagen naar de kleuterschool en de rest van de week waren ze bij ons. Maar zelfs dat was voor Sara niet genoeg, want ze bleef klagen over de situatie. Toen de jongste 4 jaar werd en naar school ging, ging het opnieuw mis. Ik vroeg mijn dochter om de jongste ook vaker naar de kleuterschool te laten gaan, omdat ik rust nodig had. Maar dan klaagde ze over de kosten.”
Nog een kind?
Nu de jongste naar school gaat, leek er eindelijk wat meer rust te komen voor Joke en Robbert, omdat ze niet langer fulltime voor de kinderen hoefden te zorgen. Maar Sara lijkt andere plannen te hebben. “Onlangs vertelde mijn dochter dat zij en Steven proberen om weer zwanger te worden”, zegt Joke. “Ik vroeg hoe ze de kinderopvang dan geregeld wilde hebben, maar ze keek me aan alsof ik gek was en zei: ‘jullie!’”
Die opmerking kwam hard aan, vooral omdat Joke niet op de hoogte was gebracht van de plannen voor een derde kind. “Sara zei dat het mijn zaak niet was, maar als ik de volledige zorg op me moet nemen, vind ik van wel”, benadrukt ze. “Ik heb haar laten weten dat het voor ons niet meer mogelijk is om de volledige opvang te verzorgen als er nog een baby komt, en ik smeekte haar om goed na te denken over een derde zwangerschap.” Joke twijfelt nu of ze er goed aan deed om akkoord te gaan met de volledige opvang, en ze vraagt zich af of het terecht is dat ze op deze manier invloed uitoefent op de kinderwens van haar dochter. Wat denk jij?
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op het forum doet de vrouw haar verhaal onder de naam u/Any_Variation9646.
Lees ook: ‘Is het asociaal dat ik mijn stoel in het vliegtuig niet wilde opgeven?’
Wil je dit artikel bewaren? Pin het op Pinterest!
Bron: Reddit | Beeld: Pexels