Deze 10 dingen wil je weten voordat je een keizersnede ondergaat

Een geplande keizersnede of niet, weet van te voren wat je kunt verwachten

Het krijgen van kinderen is een van de mooiste dingen op aarde. Of dit op de natuurlijke manier of door middel van een keizersnede gebeurt, daar hebben we niet altijd zeggenschap over. Jonge moeders die kinderen via een keizersnede ter wereld lieten komen, willen graag dat ze deze dingen wisten vóórdat ze de operatie ondergingen.

Voorbereiding op een keizersnede

Je kan de geboorte van je baby nog zo perfect hebben uitgestippeld, een bevalling loopt niet altijd volgens plan. Staat een keizersnede van te voren gepland of wordt in het ziekenhuis duidelijk dat je kindje niet op de natuurlijke manier geboren kan worden? Wees goed voorbereid, zodat je weet wat je kunt verwachten tijdens de operatie en hoe het herstelproces na de keizersnede eruit ziet.

1. Situaties waarbij keizersnedes noodzakelijk zijn

Een veel voorkomende reden waarom vrouwen worden gepland voor een keizersnede is een verkeerde ligging van de foetus. De baby ligt dan in de baarmoeder in een andere richting dan met het hoofdje naar het geboortekanaal. Zo kan een stuitligging voorkomen waarbij de baby in een zittende positie met de billen naar onderen ligt . Tweelingen (of meer) worden meestal ook geboren via een geplande keizersnede. Toch kunnen, als de foetale positionering goed is, sommige vrouwen eerst op een natuurlijke manier proberen te bevallen. In een situatie die ‘placenta previa’ wordt genoemd, blokkeert de placenta in wezen de uitgangsroute van de baby, waardoor een keizersnede noodzakelijk is. Een andere reden waarom een keizersnede nodig kan zijn, is als wordt vermoed dat de baby zwaarder is dan normaal - bepaalde medische aandoeningen bij de moeder, zoals diabetes, kunnen dit waarschijnlijker maken.

2. Keizersnedes zijn grote operaties die risico's met zich meebrengen

Een keizersnede is een grote buikoperatie. De operaties worden met veel precisie en veiligheid uitgevoerd, maar dat wil nog niet betekenen dat er geen risico’s aan verbonden zitten. Risico's zijn onder meer bloedverlies, infectie en letsel aan omliggende organen. Er is ook een hoger risico op longembolie, een bloedstolsel dat naar de longen loopt. Voor de baby bestaat er een klein risico op een verwonding tijdens de bevalling en is er een licht verhoogd risico dat ademhalingsondersteuning nodig is na de bevalling.

3. Vóór de procedure word je verdoofd door plaatselijke verdoving

Behalve in noodgevallen, is het niet nodig om volledig onder narcose te gaan voor een keizersnede. Plaatselijke anesthesie zoals epidurale of spinale blokkering, die het lichaam vanaf je middel verdooft, is de voorkeursmethode voor anesthesie bij een keizersnede. Voor deze methoden wordt verdoving ingespoten in de ruimte rondom je ruggenmerg, waardoor je vanaf dat punt verdoofd wordt. Je bent echter de hele tijd wakker en zult tijdens de procedure enige druk in je buik kunnen voelen, maar geen pijn. De meest voorkomende complicatie van dit type verdoving is posturale punctiehoofdpijn. Deze hoofdpijn wordt meestal uit zichzelf minder en verdwijnt binnen enkele dagen, ook zonder behandeling.

4. Baby's komen niet in aanraking met de bacteriën van de moeder

De darm- en vaginale flora van een moeder spelen een rol bij de 'kolonisatie' van de baby met zijn eerste darmmicroben, ook wel darmflora genoemd. Studies hebben aangetoond dat het missen van deze bacteriën na de keizersnede het hele darmmicrobioom kan afwerpen - mogelijk voor de rest van zijn of haar leven. Er moet meer onderzoek worden gedaan om precies te bepalen hoe lang de effecten aanhouden en wat ze betekenen voor de gezondheid van de baby op lange termijn. Maar veel onderzoek dat de laatste tijd darmgezondheid koppelt aan een hele reeks gezondheidsproblemen, waaronder obesitas en allergieën, suggereert dat het een impact kan hebben.

Lees verder op de volgende pagina welke dingen je nog meer mag verwachten na het hebben van een keizersnede.

Pagina 1/2

5. En hersteltijd na een keizersnede is een stuk langer

Meestal blijven vrouwen drie tot vier dagen na de keizersnede in het ziekenhuis in vergelijking met één tot twee dagen na een vaginale bevalling. De rest van het herstel duurt ook langer. Als het na een natuurlijke bevalling lukt en er geen complicaties zijn, voelen de meeste vrouwen zich binnen een tot twee weken weer zichzelf. Met een keizersnede duurt het vaak een tot twee maanden om op hetzelfde punt te komen.

6. De pijn is intenser

Sommige mensen willen een keizersnede om de pijn van de bevalling te voorkomen. Maar als je een operatie ondergaat, duurt de pijn eigenlijk langer. Het zit midden in de buik, dus lachen, hoesten, niezen, in en uit bed komen, het doet allemaal pijn. Je wordt met pijnmedicatie naar huis gestuurd, en dat komt omdat je ze zeker nodig hebt. De natuurlijke bevalling heeft zijn eigen pijn wanneer de baby naar buiten komt, maar daarna is het meer een pijn 'die heel erg snel geneest’. Als je met iemand spreekt die beide bevallingen heeft gehad, zal gezegd worden dat vaginaal herstel veel gemakkelijker is.

7. Delen van het herstelproces zijn vergelijkbaar met vaginale bevalling

Over het algemeen adviseren artsen de eerste twee weken na een keizersnede geen zware objecten te tillen of auto te gaan rijden. Je kan beter geen andere oefeningen dan licht wandelen gedurende ongeveer vier weken en geen seks hebben gedurende zes weken. De aanbevelingen voor vaginale geboorte zijn iets minder streng, maar lijken hier ook op. Na ongeveer een week is de incisie dichter gegroeid en hoef je je geen zorgen te maken dat hij openbreekt. Houd er rekening mee dat, hoewel de buikspieren niet worden doorgesneden tijdens een operatie, ze van nature een beetje splitsen wanneer je een kind draagt. Als je weer begint met trainen, luister dan naar je lichaam en stop als je pijn voelt - ga er niet doorheen. Het lichaam kan goed met je praten en als je niet luistert, gaat je herstel juist achteruit.

8. Je krijgt een litteken

De incisie wordt meestal gemaakt op ongeveer twee vingerbreedtes boven het schaambeen. Dit valt meestal binnen de haarlijn en is gemakkelijk te bedekken met badkleding of ondergoed. De lijn loopt omhoog naar je navel en is meestal ongeveer 10 centimeter lang. Soms is een grotere incisie nodig in gevallen waarin de bevalling moeilijk kan zijn, zoals bij tweelingen of te grote baby's. Nieuwe technieken voor het hechten zorgen ervoor dat je arts je zo min mogelijk hechtingen achterlaat.

9. Je gezondheidsrisico's stijgen met meerdere keizersnedes

Littekenweefsel vormt zich meestal na een operatie. Dit kan leiden tot een aandoening die placenta accreta wordt genoemd. De placenta groeit te diep in de baarmoederwand waar het littekenweefsel zit van de vorige keizersnede. Op het moment van de bevalling kan het bloedverlies veroorzaken en een verhoogde kans dat je een hysterectomie nodig hebt.

10. Het hebben van een keizersnede is net zo'n grote prestatie als een vaginale bevalling

Het hebben van een keizersnede maakt je niet minder een moeder dan iemand die vaginaal bevallen is. Je hebt een baby gekregen via de keizersnede, je hebt de baby gebaard. Je hoefde ze niet naar buiten te duwen, maar je bent een operatie ondergaan, je hebt de negen maanden volbracht, je mag niet het gevoel hebben dat je niet gelijk bent aan een moeder die haar baby op een natuurlijke manier op de wereld heeft gezet. En je hebt het litteken om het te bewijzen.

Pagina 2/2

Lees ook: 10 momenten na de bevalling waarover je nooit iemand hoort

Bron: Self | Beeld: Pexels