‘Als ik nu de boosdoener ben, vind ik dat prima’
Kelly* is erg gehecht aan haar kat Pebbles, die ze kreeg toen Pebbles twee maanden oud was. Kelly heeft het – nu 5-jarige – beestje écht in haar hart gesloten. Tot haar grote verdriet moest ze Pebbles een jaar geleden bij haar oma plaatsen, omdat Kelly verhuisde naar een appartement waar geen dieren toegestaan zijn. Helaas is haar oma een paar maanden geleden overleden, waardoor Kelly had verwacht dat Pebbles tijdelijk naar haar moest. Toch bleek de vork iets anders in de steel te zitten.
Oma
“Een jaar geleden moest ik door omstandigheden verhuizen naar een appartement waar geen huisdieren waren toegestaan”, begint Kelly haar verhaal. “Daarom had ik ook geen andere keuze dan Pebbles naar mijn oma te brengen.” Kelly schrijft dat ze er kapot van was, maar dat ze blij was dat haar oma Pebbles in huis nam. “Het was niet zo erg, want ik kon Pebbles gewoon regelmatig bezoeken. Ze had een veilige plek en werd goed verzorgd.”
Bang en afgetakeld
“Tot mijn grote verdriet is mijn oma drie maanden geleden overleden”, vervolgt Kelly. “Dat was natuurlijk al moeilijk genoeg, maar daar bovenop werd Pebbles zonder overleg bij mijn oom en tante geplaatst!” Kelly vervolgt dat haar oom en tante een boerderij hebben en dat Pebbles dus bij allemaal boerderijkatten werd geplaatst. “Ik reed er een keer op een vrije dag naartoe, maar van wat ik daar aantrof schrok ik me dood. Pebbles zag er bang en afgetakeld uit.” Haar oom en tante bleven echter volhouden dat er niks aan de hand was en dat het helemaal prima ging met Pebbles. “Ik was woest”, vervolgt Kelly.
Terug gestolen
“Onlangs heb ik bericht gekregen dat ik kan verhuizen naar een huisdiervriendelijk appartement. Daarom vroeg ik aan mijn tante of ik Pebbles terug mocht, maar ze weigerde dat”, schrijft ze. “Mijn tante zei me dat mijn nichtjes gehecht waren geraakt aan Pebbles. Ik was verbaasd dat mijn tante MIJN kat niet terug wilde geven, dus ik ging zonder iets te zeggen weer weg. Vorige week ging ik op mijn vrije middag naar de boerderij, omdat ik wist dat er niemand thuis was. Ik zocht Pebbles, deed haar in mijn auto en reed naar mijn nieuwe appartement.”
En dat haar tante een broodje aap verhaal aan Kelly vertelde, is wel duidelijk. “Ze kwamen er pas na twee dagen achter dat Pebbles weg was. M’n tante belde me op en vroeg of ik Pebbles had meegenomen, waarop ik antwoordde dat ik dat inderdaad had gedaan.” Toen haar tante tegen haar begon te schreeuwen, hield Kelly het niet meer. “Ik zei haar dat het MIJN kat is en dat ik haar tijdelijk aan oma had gegeven en niet aan haar. Daarna hing ik boos op.”
Geen spijt
“Wettelijk gezien zit ik safe, want ik heb m’n kat teruggebracht naar de dierenarts waar ik haar haar hele leven al naar toe bracht voor controles. Daar heb ik haar papieren bijgewerkt en haar gechipt op mijn naam”, vervolgt Kelly. “Mijn ouders vertelden me daarentegen dat ze teleurgesteld waren in me, omdat ze vonden dat het onvolwassen van me was dat ik Pebbles heb gestolen van mijn nichtjes omdat ze er blijkbaar ‘kapot’ van zijn.” Kelly schrijft dat ze het sneu vindt voor haar nichtjes, maar dat ze het zo weer zou doen. “Pebbles is gewoon van mij en zij zorgden niet goed voor haar. Als ik nu de boosdoener ben, vind ik dat prima.” Vind jij dat Kelly goed heeft gehandeld?
*Alle namen in dit stuk zijn verzonnen. Op Reddit doet de vrouw haar verhaal onder de naam Wild-Staple2116.
Lees ook: ‘Is het erg dat ik een ketting niet teruggeef nadat ik erachter ben gekomen dat hij veel waard is?’
Artikel bewaren? Pin ‘m op Pinterest.
Bron: Reddit | Beeld: Pexels