Zo krijg je een moeilijke eter weer aan het eten

Ouders herkennen dit vast: de ene dag zit je peuter volop te smikkelen van alles wat je hem of haar voorschotelt, de volgende dag is alles alleen maar ‘nee’, ‘vies’ en ‘bah’. Hoe ga je met zo’n moeilijke eter om? Voor sommige ouders is het een ellenlange strijd met veel tranen en gekrijs. Kinderpsycholoog Tischa Neve legde aan Oudersvannu.nl uit hoe je moeilijke eters aanpakt.

De ene dag lusten ze alles, de andere dag alleen nog maar snoep.

Peuterpuberteit

We beginnen alvast met goed en slecht nieuws: het feit dat je kind ineens niets meer lust ligt hoogstwaarschijnlijk aan de peuterpubertijd. In deze periode is hun lievelingswoordje ‘nee’, gewoon om te kijken hoe ouders reageren. En daar reageren ouders inderdaad op: uit wanhoop worden een heleboel capriolen uitgehaald om een kind te laten eten. Dit is best leuk, dus daarom zal een kind sneller weer nee zeggen.

Minder nodig

Ook heeft een kind na het eerste levensjaar simpelweg minder eten nodig. Baby’s groeien in één jaar bijna 300 procent. Hiervoor hebben ze dus veel eten (melk) nodig. In hun tweede levensjaar gaat de groei een stuk minder hard, waardoor het lijkt alsof ze minder eten. Het is dus geen reden tot grote zorgen als je kind (ineens) minder eet en een moeilijke eter wordt.

Macht

Als een kind ongeveer een jaar oud is, krijgt hij zelfbewustzijn. Ze beginnen zichzelf als onafhankelijk te zien, met een machtsstrijd als gevolg. Hierdoor kunnen ze ‘ineens’ besluiten dat ze geen groente lusten. Dit betekent niet dat ze het daadwerkelijk niet lusten, ze proberen vaak een reactie uit te lokken.

Wat je wel moet doen bij een moeilijke eter, lees je op de volgende pagina.

Pagina 1/2