Hoe vertel je iemand subtiel dat je daar niet op zit te wachten?
Marie* (30) en Sandra* (30) zijn al enorm lang bevriend. Kort geleden heeft Sandra haar eerste kind gekregen. Sindsdien stuurt ze Marie elke dag een heleboel foto’s van haar baby. Marie heeft niet zo’n behoefte aan die foto’s en wil dat aan Sandra duidelijk maken. Op Reddit vraagt ze lezers om raad.
Heel veel babypraat
“Al vijftien jaar zijn Sandra en ik bevriend”, begint Marie haar verhaal. “Ze wilde al jaren graag een kind krijgen en ik ben enorm blij voor haar. Het probleem is echter dat ik niet zo enthousiast word van het hele gebeuren als zij. Tijdens haar zwangerschap gingen onze gesprekken ongeveer 75 procent van de tijd over babydingen. Soms ergerde ik me aan Sandra, bijvoorbeeld wanneer ze weer een subtiele hint gaf dat ik nog niets voor de babykamer cadeau had gedaan. Ik schreef het echter altijd toe aan de vele hormonen die door haar lijf gierden.” Bovendien voldeed ze op een gegeven moment wel aan Sandra’s eis: “Na een tijdje heb ik haar een cadeaukaart gegeven waar een groot bedrag op stond, zodat ze alles in huis kon halen wat nodig was. Dat zorgde ervoor dat ze minder aan m’n hoofd liep te zeuren.”
Elke dag een berg foto’s
Toch begonnen er meer irritaties te ontstaan. “De baby is inmiddels geboren en hij is het enige waar Sandra nog over praat”, schrijft Marie. “Ik vind het een leuk kind en beschouw hem als een neefje. Toch heb ik ook medelijden met hem, omdat letterlijk alles wat hij doet op de gevoelige plaat wordt vastgelegd. Op het moment dat ik dit schrijf, is het begin van de middag en heb ik al twintig foto’s van hem ontvangen. Tien daarvan waren vrijwel identieke foto’s waarop hij ligt te slapen in een autostoeltje.” Daar blijft het echter niet bij. “Inmiddels ben ik ook toegevoegd aan een groepschat waar haar man in zit, zodat ik nog weer extra foto’s toegestuurd krijg.”
Geen behoefte aan een baby
Marie heeft steeds minder trek in al dat beeldmateriaal. “Het is voor babystandaards vast een schattig kind. Ik ben zelf nog absoluut niet in de babyfase beland en vind kinderen eigenlijk nooit mooi of aandoenlijk. Ik heb het gevoel dat het me allemaal opgedrongen wordt. Zelf voel ik niet de behoefte om alle leuke momenten van het kind te zien. Iedere lach, traan, outfit, nieuwe beweging: alles krijg ik onder ogen via mijn telefoon.” Het probleem is vooral dat Sandra het niet aan veel anderen kan laten zien. “Ik voel me er slecht over, omdat Sandra al meerdere keren haar frustratie heeft geuit. Ze laat namelijk ook veel aan haar familie zien, maar die reageren eigenlijk nooit zo enthousiast als ze had gehoopt. Ik weet dat ze daardoor vooral op mij leunt.”
Minder subtiele hints geven
Het is niet zo dat Marie over zich heen laat lopen. “Ik heb al meerdere keren subtiele hints gegeven dat ik het moeilijk vind om elke dag op zoveel foto’s te reageren”, schrijft ze. “Toch komt dat bij Sandra niet binnen. Of ze negeert het, dat kan ook. Het lukt me niet om een manier te vinden waarop ik haar kan vertellen dat mensen kinderen die niet van henzelf zijn vaak niet zo boeiend vinden. Als ik dat in haar gezicht zou zeggen, zou ze meteen beledigd zijn. Ik wil onze vriendschap niet beschadigen of Sandra beledigen. Toch moet er iets veranderen, want het is mentaal uitputtend om elke dag zoveel foto’s te ontvangen.” Wat zou jij doen als je in Maries situatie zat?
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op Reddit doet de vrouw haar verhaal onder de naam Prefer2BTraveling.
Lees ook: Man vreest voor zijn leven: ‘Ineens trok mijn vriendin een mes’
Bron: Reddit | Beeld: Pixabay