‘Ik vind dat mijn man het niet verdient om vader te zijn’

vader-zijn

‘Iedere keer dat ik erover begon, werd hij meteen boos’

Nadia* en Joris zijn vier jaar getrouwd. Ze hebben jarenlang geprobeerd een kind te krijgen, wat niet is gelukt. Daarom hebben ze een dochter geadopteerd. Kort daarna bleek Nadia toch zwanger te zijn en inmiddels hebben ze twee dochters. Joris heeft duidelijk een voorkeur voor hun biologische dochter, wat Nadia behoorlijk dwarszit. Het leidt geregeld tot ruzies en Nadia weet niet meer wat ze moet doen. Op Reddit vraagt ze lezers om raad.

Perfecte vader

“Mijn man Joris en ik zijn negen jaar samen, waarvan vier jaar getrouwd”, begint Nadia haar verhaal. “Toen we elkaar ontmoetten, waren we allebei net op het punt dat we over kinderen nadachten. Het voelde alsof het voorbestemd was. Twee jaar later besloten we er serieus voor te gaan. Helaas zat het ons niet mee en na drie jaar proberen besloten we een kindje te adopteren. Joris was de perfecte vader voor haar en deed niets liever dan haar vasthouden. Zodra hij haar hoorde huilen, rende hij naar haar toe. Ik was er enorm blij mee.”

Toch nog zwanger

Toen alles in rustiger vaarwater terecht was gekomen, bleek Nadia zwanger te zijn. “Joris en ik waren allebei door het dolle heen dat er nog een kleintje bij zou komen. We kregen nog een meisje, dat dus maar een klein beetje jonger was dan onze eerste dochter. Ik kon mijn geluk niet op, maar na een tijdje begonnen er alarmbellen te rinkelen. Dat kwam door de opmerkingen die Joris tijdens mijn zwangerschap maakte. Zo heeft hij meerdere keren gezegd ‘dat hij zo blij was dat we onze eigen dochter kregen’. Ik zei dan telkens dat ik dat verwarrend vond, aangezien we al een dochter hadden. Hij zei dat ik wel wist wat hij ermee bedoelde en liet het lijken alsof het niet erg was.”

Ineens geen aandacht meer

Nadat Nadia was bevallen, werd het alleen maar erger. “Toen we ons tweede dochtertje naar huis brachten, begon Joris alleen maar vreemder gedrag te vertonen. Hij gaf onze oudste dochter helemaal geen aandacht meer. Belangrijke stappen in haar ontwikkeling konden hem ineens niets meer schelen. Het leek zelfs alsof hij interactie met haar volledig vermeed. Iedere keer dat ik erover begon, werd hij meteen boos. Ik merk inmiddels aan onze oudste dochter dat ze het erg vervelend vindt. Daarom ben ik laatst nog een keer uitgebreid het gesprek met Joris aangegaan. Hij biechtte toen op dat zijn liefde voor onze adoptiedochter ‘sterk is afgenomen’ sinds de komst van onze biologische dochter. Dat maakte me erg van streek, want voor mij is er geen verschil tussen de twee.”

Stomme grap

Wat Joris daarna zei, zorgde ervoor dat Nadia met stomheid geslagen was. “Hij stelde voor om de kinderen te ‘delen’. Hij zou dan de zorg dragen voor onze biologische dochter en ik zou de verantwoordelijk hebben voor onze adoptiedochter. Ik wist geen woord uit te brengen, want ik vond het maar een stomme grap. Uiteindelijk flapte ik eruit dat ik vond dat hij het niet verdient om vader te zijn. Dat raakte hem en sindsdien hebben we nog amper met elkaar gepraat. Ik weet niet hoe ik dit moet oplossen. Wat kan ik doen?” Wat zou jij tegen Nadia zeggen?

*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op het forum doet de vrouw haar verhaal onder de naam pepelight.

Lees ook: ‘Ik vind niet dat mijn vriend een kerstcadeau verdient’

Wil je dit artikel bewaren? Pin het op Pinterest!

Bron: Reddit | Beeld: Unsplash, Aleksandra Sapozhnikova