‘Ik moest zijn kant kiezen omdat de rest van de familie hem zo slecht behandelde’
Paula* heeft de – niet zo moeilijke – beslissing genomen om een deel van haar familie niet langer uit te nodigen voor etentjes, feestjes, enzovoort. De enige uitzondering is haar neefje Jamie. Op Reddit legt ze uit hoe het verhaal in elkaar steekt.
Ongelijk behandeld
Jamie is de oudste zoon van Paula’s zus. Hij trok een tijdje bij Paula en haar man in voordat hij 18 jaar werd, om weg te zijn van zijn ouders en jongere broer. Volgens Paula leken zijn ouders, toen Jamie werd geboren, echt van haar neefje te houden. “En ze leken, voor de jongere versie van mij, goede ouders”, begint Paula haar verhaal. Dat veranderde echter zodra zijn jongere broertje werd geboren. “Plotseling spraken mijn zus en zwager over Jamie als een nachtmerrie, zeiden ze dat hij een vreselijke baby was, dat ze elk moment met hem haatten, en dat zijn jongere broer een engel en perfect was”, legt Paula uit. Deze houding bleef aanhouden. Jamie was geen kind dat zich misdroeg of ‘verwilderd’ was zoals hij werd omschreven, maar hij rende rond, werd vies, maakte lawaai en rommelde, zoals de meeste kleine kinderen doen. “Maar dit werd behandeld alsof het iets verschrikkelijks was. Zijn jongere broer was rustig, netjes, enzovoorts. Ze vergeleken Jamie constant met zijn broer om hem voor schut te zetten. Als hij iets morste, werd hij uitgescholden. Als hij rommelig werd, kreeg hij daar harde kritiek voor.”
Familie
De rest van haar familie begon zich hetzelfde te gedragen tegenover haar neefje. Jamie kon niets goed doen. “Als hij nieste, was het te hard. Als hij viel, was hij roekeloos of onvoorzichtig. En de overdreven lof voor zijn broer was absurd. Ja, hij was een rustiger en kalmer kind, maar Jamie vernielde geen dingen, hij stal niet, schreeuwde niet, vloekte niet, enzovoorts. Zelfs als Jamie te veel plezier had, kreeg hij negatieve aandacht. En als ik hem verdedigde of tegen mensen zei dat ze moesten ophouden, kreeg ik te horen dat ik mijn mond moest houden.”
Medelijden
“Ik nam het op me om er zoveel mogelijk voor Jamie te zijn. Hoe ouder de jongens werden, hoe moeilijker het werd, omdat ook Jamie’s broer hem probeerde in de problemen te brengen of hem uitschold.” Paula vond het vreselijk om te zien, maar wist dat ze er voor Jamie moest zijn en dat het vermijden van de situatie geen goed idee was. “Niemand kwam voor Jamie opdagen, behalve ik. Ik was vaak het enige familielid (behalve toen ik trouwde en kinderen kreeg) dat aanwezig was bij schoolvoorstellingen en dergelijke.”
Afstand van de familie
Uiteindelijk trok Jamie bij Paula en haar man in. Ze besloot dat het tijd was dat hij zich vrij voelde van de familie, en besloot hetzelfde voor zichzelf te doen. “Mijn familie bleef maar vragen of ik langs zou komen en wanneer mijn kinderen dingen deden. Niemand vroeg naar Jamie. Ze wilden alleen weten over feestjes voor de kinderen. Ik liet het allemaal over me heen komen en besloot toen een e-mail te sturen naar de betrokken familieleden waarin ik uitlegde hoe walgelijk hun gedrag tegenover hun neefje was geweest, en dat ze daarom geen uitnodigingen meer van mij zouden ontvangen.” Uiteraard kreeg Paula veel negativiteit terug van mensen die zeiden dat ze niet zijn kant moest kiezen, omdat hij een etterbak zou zijn die alles verdiende wat hij kreeg. “Ik heb er geen spijt van dat ik Jamie heb verdedigd, maar heb ik dit verkeerd aangepakt?” vraagt Paula zich af.
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op het platform Reddit doet de vrouw haar verhaal onder de naam Solid_Gate_9337.
Lees ook: ‘Moet ik mijn vriendin helpen verhuizen nadat ze me in de steek liet?’
Artikel bewaren? Pin hem op Pinterest!
Bron: Reddit | Beeld: Pexels / Liza Summer