‘Mijn moeder heeft mijn doofheid nooit geaccepteerd’
De 24-jarige Esmé* vertelt dat zij en haar verloofde binnenkort gaan trouwen. Een kleine bijzonderheid: de hele ceremonie zal plaatsvinden in gebarentaal, aangezien zowel zij als haar verloofde doof zijn. Haar moeder is hier echter flink kwaad om geworden, en de twee hebben nu flinke ruzie.
Doof opgroeien
Esmé vertelt dat zij doof is opgegroeid. “Mijn ouders hebben me gedwongen cochleair-implantaten te nemen en om naar een ‘gewone’ school te gaan.” Hierdoor heeft Esmé altijd maar weinig meegekregen van de gemeenschap en cultuur die bestaat rond dove en slechthorende mensen. “Mijn ouders waren er heel erg op tegen dat ik gebarentaal leerde. Ik heb het op de middelbare school als vak gekozen tegen hun wensen in, en ben uiteindelijk naar een universiteit gegaan die gericht was op dove mensen.” En daar vindt Esmé helemaal haar draai. “Daar leerde ik volledig te communiceren in gebarentaal en hield op den duur op met het dragen van mijn implantaten. Ik had niet eens beseft hoe alleen ik me voelde voor die tijd.”
Verloofde
Zo gaat Esmé, omringd door anderen die ook doof of slechthorend zijn, gelukkig door het leven. Ze kreeg een relatie en in mei vorig jaar verloofde ze zich met Ron. “Hij komt uit een grote familie vol dove mensen. Iedereen is doof of slechthorend, of verwant aan een doof of slechthorend persoon. Iedereen spreekt vloeiend gebarentaal, en ik houd ontzettend veel van zijn familie.”
Bruiloft
Om deze reden voelt het dan ook logisch de bruiloft voornamelijk in gebarentaal te houden. Er is een tolk aanwezig die voor alle anderen vertaalt wat er precies wordt gebaard. Naast Rons familie zijn er namelijk ook veel vrienden van het aanstaande echtpaar die doof of slechthorend zijn. Al met al: een flinke meerderheid aan mensen die gebarentaal gebruiken. Esmés familie is hiermee in de minderheid, en dat wordt haar niet in dank afgenomen.
Ruzie
“Op onze uitnodigingen hadden we gezet dat er een tolk naar gesproken Engels aanwezig zou zijn voor ‘slechtgebarenden’, als grapje”, schrijft Esmé. “Maar mijn moeder begon me direct allerlei berichten te sturen dat de ceremonie echt in het Engels moest zijn en dat we een gebarentolk moesten regelen voor de dove aanwezigen.” Verder schrijft Esmé dat haar moeder van mening is dat alle dove mensen ‘genezen’ zouden moeten worden – dat wil zeggen: een implantaat. “Maar”, legt Esmé uit, “het is helemaal niet als ‘echt’ horen met zo’n implantaat. Mensen vragen me vaak of ik dan niet de vogels wil horen fluiten of muziek wil kunnen luisteren. Maar de werkelijkheid is dat ik mijn implantaat vroeger vaak juist uitzette om muziek te luisteren.” En nu vindt Esmés moeder dus dat de hele bruiloft zich moet schikken naar Esmés directe familie, die geen gebarentaal kan. “Mijn moeder bleef het hele gesprek herhalen dat ze me nooit naar ‘die school’ had moeten laten gaan.”
Wat vind jij? Heeft Esmés moeder een punt, of heeft zij dit keer maar te luisteren?
*Esmé en Ron zijn verzonnen namen. Op Reddit doet de vrouw haar verhaal onder de naam Academic-Nose-9239.
Lees ook: ‘Ik heb de uitnodiging voor de bruiloft van mijn zus weggegooid’
Bron: Reddit | Beeld: Unsplash