Haar ex is er volgens Maaike namelijk nooit voor de honden geweest
Maaike* en haar man zijn kortgeleden gescheiden en samen hadden ze twee honden. Terwijl Maaike een bruiloft van een vriend bezocht bracht ze de honden naar een pension, maar daar is haar ex het niet mee eens. Maaike vindt op haar beurt dat hij geen recht van spreken heeft, omdat hij nooit écht voor de honden gezorgd heeft.
Wrok
“Terwijl we samen waren, werden de meeste hond-gerelateerde verantwoordelijkheden door mij opgepakt”, begint Maaike haar verhaal. Maaike heeft last van heftige menstruatieproblemen, maar ook als ze ongesteld was zorgde zij voornamelijk voor de honden. “Hierdoor koester ik eerlijk gezegd wel wrok jegens hem”, bekent ze. “Na de scheiding ben ik bij de honden in hetzelfde huis blijven wonen, terwijl mijn ex verhuisde naar een plek een uur verderop.”
Co-ouderschap
Maaike’s ex opperde na de scheiding om beide één hond in huis te nemen. “Hij vond dat ik niet beide honden mocht houden, maar ik wil juist dat ze samenblijven”, vertelt Maaike verder. Haar ex’ andere voorstel was dat ze de honden om de twee maanden zouden hebben. “Dit vond ik een eerlijk voorstel en ik stemde ermee in”, zegt Maaike. Helaas bleek dit idee in de praktijk toch wat minder goed te werken dan gehoopt. “Hij nam de honden mee naar huis, maar bracht ze na twee weken alweer terug omdat zijn neef die op bezoek was bang was voor honden. Vervolgens zijn ze de rest van zijn twee maanden bij mij gebleven”, vertelt ze.
Pension
“Ik woon alleen en heb geen familie in de buurt, wat betekent dat wanneer de honden bij mij zijn, ze naar een pension gaan als ik langere tijd van huis ben”, vervolgt Maaike haar verhaal. Maaike had dit jaar twee reizen gepland, één voor de bruiloft van een vriend voor twee dagen en één voor een bezoek aan haar ouders voor één week. “Over beide heb ik mijn ex geïnformeerd. Hij heeft vervolgens niks gezegd over dat de honden wel bij hem kunnen verblijven, dus heb ik een pension voor ze geboekt”, gaat ze verder. Toen haar ex hierachter kwam, was hij woest. Daarover zegt Maaike: “Hij belde me op en begon gelijk tegen me te schreeuwen. Hij vond dat ik hém als oppas had moeten vragen.” Maaike vindt echter dat hij dit zelf aan had moeten bieden als hij zo graag op had willen passen. Wie vinden jullie dat er gelijk heeft in deze situatie?