‘Hij wil dat de zwangerschap snel voorbij is, zodat hij me niet over de pijn hoeft te horen klagen’
Lisette* en haar man Ruben konden hun geluk niet op toen ze erachter kwamen dat ze een kindje verwachten. Inmiddels is Lisette een aantal maanden zwanger, maar lijkt Ruben de bijbehorende zwangerschapskwaaltjes met de dag vervelender te vinden – en dat laat hij duidelijk merken. Lisette weet zich geen raad meer met de houding van haar man en vraagt om hulp.
Zorgzaam
“In het begin van mijn zwangerschap was mijn echtgenoot heel zorgzaam en onvermurwbaar dat ik niets zwaars mocht tillen”, begint Lisette haar verhaal. “We gingen verhuizen en hij deed het meeste zelf, terwijl ik hielp met inpakken en wat licht schoonmaakwerk. Ruben werd toen zelfs boos op me omdat ik een kleine printer van de ene kamer naar de andere had verplaatst. Ik moest namelijk dringend iets printen en ondertussen was hij de elektriciteit in de kamer waar de printer stond opnieuw aan het leggen.”
Veel pijn
Nu heeft Lisette best veel last van zwangerschapskwaaltjes, waardoor ze veel dingen niet kan doen. “Ik heb veel pijn in mijn bekkengordel”, vertelt ze. “Het doet pijn om te lopen en zo’n beetje alles te doen waarbij ik moet bewegen. ’s Ochtends gaat het beter, maar als ik iets heb gedaan zoals stofzuigen, heb ik ’s avonds veel pijn.” Ook de dokter kon haar niet echt goed helpen. “Ik heb van de dokter een steungordel gekregen, maar die helpt niet. Hij zei dat ik vooral actief moet blijven, maar wel in de gaten moet houden of het niet te veel pijn gaat doen. Dat gaat nogal lastig, omdat de meeste bewegingen heel veel pijn doen.”
Boos
En hoewel Ruben erg zorgzaam was aan het begin van haar zwangerschap, is hij dat nu allesbehalve. “Vandaag was mijn man wat meubels aan het verplaatsen en hij probeerde een grote, heel zware tafel met een glazen blad te verplaatsen. Hij worstelde er een tijdje zelf mee, maar vroeg me toen om hulp. Hij begon de tafel naar mij toe te leunen, maar dit werd te zwaar voor mij. Ik vroeg hem om te stoppen, omdat het me te zwaar werd. Ik voelde een druk in mijn bekken en ik maakte me zorgen dat ik mezelf en de baby zou bezeren. Mijn man werd boos op mij en heeft het uiteindelijk zelf verplaatst”, legt Lisette uit.
Snel voorbij
“Hij zei ook dat hij wilde dat de zwangerschap snel voorbij was, zodat hij me niet over de pijn hoefde te horen klagen en me mank door het huis zag lopen. Ik heb ook tekenen dat ik zwangerschapsdiabetes ontwikkel en hij lijkt zich daar helemaal niets van aan te trekken. Ik heb nog vele weken te gaan en ik zou willen dat hij zich om mij zou bekommeren zoals hij in het begin van de zwangerschap deed. Hoe kan ik tot hem doordringen dat dit me van streek maakt?” aldus Lisette.
Advies gevraagd
De aanstaande deelde haar verhaal op het platform Reddit en kon op veel advies rekenen. “Vertel je man dat het pijn doet dat hij de laatste tijd zo gefrustreerd lijkt. Herinner hem eraan dat je er niets aan kunt doen dat je zwangerschap zo moeilijk is. Zeg hem dat je je schuldig voelt dat je niet zo veel kunt helpen en dat als hij gefrustreerd raakt, jij je daar nog rotter door voelt. Vraag hem om wat meer steun voor nog een paar weken”, zo schrijft iemand. Welk advies zou jij Lisette willen geven?
*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Op het forum deelt de vrouw haar verhaal onder de naam Fun_chipmunk189.
Lees ook: Aanstaande vader: ‘Mijn vrouw en ik worden het niet eens over de babynaam’
Wil je dit artikel bewaren? Pin ’t op Pinterest!
Bron: Reddit | Beeld: Pexels