“Ik hield heel veel van de hond, het was geen makkelijke beslissing”
De dochter van Peter is dol op honden en wilde zelf heel graag een hond in huis. Ze overtuigde haar vader dat ze goed voor de viervoeter zou zorgen en de hond kwam er. Vader en dochter waren gek op de puppy. Deze droomstart was van korte duur, want Peter voelde zich genoodzaakt om de hond weg te geven…
Puppy van de buurvrouw
“Toen mijn dochter 13 jaar oud was, smeekte ze om een hond,” begint Peter* zijn verhaal op het forum Reddit. “Mijn dochter beloofde om goed voor de hond te zorgen en ik zou alleen de benodigdheden hoeven te kopen.” Op den duur was Peter het zo beu dat hij toegaf. “Achteraf gezien een grote fout.” Toen Peter eenmaal overstag was, begon de zoektocht naar een geschikte hond. Die vond hij verrassend dichtbij. “De hond van de buurvrouw had puppy’s, en daarvan was er een voor ons. Mijn dochter vond het geweldig en ik was zelf ook gek op de hond.”
Goed begin
“In het begin was mijn dochter veel met de hond bezig. Ze ging drie keer per dag wandelen, gaf hem eten en drinken, alles ging goed.” Het enthousiasme was echter van korte duur. “Na een tijdje deed ze bijna niks meer,” vertelt Peter. “Natuurlijk gaat ze naar school en heeft ze haar eigen leven, maar ik werk veel en ben weinig thuis.” In de ochtenden gaat het goed. Voor het werk heeft Peter genoeg tijd om de de hond te voeren en een korte wandeling te maken. Zijn dochter moet de rest van de dag voor de hond zorgen, maar dat liep niet altijd even lekker.
Meerdere waarschuwingen
“Ik ben ontelbare keren om 21.00 uur thuisgekomen en dan zag ik dat mijn dochter op de bank lag voor de tv. Terwijl de hond de hele dag geen eten, drinken en beweging heeft gehad. Ik ben het zat om er steeds iets van te moeten zeggen.” Peter had het zelf graag anders gezien. “Ik hield heel veel van de hond, denk alsjeblieft niet dat ik dat niet deed. Hij maakte deel uit van de familie, maar er was simpelweg geen andere oplossing.” Peter heeft zijn dochter meerdere keren gewaarschuwd. Als zij niet voor de hond zou zorgen, ging hij een nieuw huis voor hem zoeken. “Daarna ging het altijd een paar dagen goed en vervolgens ging het op dezelfde voet verder.”
Ten einde raad
Na enige tijd was Peter ten einde raad en gaf hij de hond weg. “Ik heb medelijden met de hond, ik wil dat hij gelukkig is. Zolang hij bij ons woont gaat dat niet, dus ik gaf hem aan een vriend waarvan ik wist dat hij geweldig voor de hond zou zorgen. Daar zijn ook nog twee andere honden, die hem gezelschap kunnen houden.” Peter en zijn dochter mogen zo vaak als ze willen op bezoek komen om de hond te kunnen zien. “Het is niet zo dat mijn dochter de hond helemaal niet meer kan zien, dat is fijn”. Daar was zijn dochter het niet helemaal mee eens. Ze praat niet meer tegen haar vader. “Ik denk dat ik het heb verpest,” vertelt Peter. “Ze denkt dat ik niet om de hond geef, omdat ik hem zo makkelijk heb weggegeven. Het was echt een lastige beslissing, die ik liever had vermeden.”
*Peter is niet de echte naam van de man. Op het forum Reddit deelt hij zijn verhaal onder de naam u/throwaway104813950
Lees ook: Isa heeft geen contact meer met haar dochter: ‘Kan ik haar alsnog een verjaardagswens sturen?’
Bron: Reddit | Beeld: Pexels